Filmowy świat

Wielki językoznawca szwajcarski, twórca lingwistyki strukturalnej Ferdinand de Saussu- re, określając istotę mechanizmów językowych pisał: „W języku wszystko sprowadza się

Mechanizm rozróżnień i upodobnień warun­kuje strukturę języka kina. Każde przedsta­wienie na ekranie staje się znakiem, czyli ma znaczenie, niesie informację. Jednakże

Jeżeli znaczenia pierwszego typu obecne są w oddzielnych kadrach, to znaczenia drugiego typu występują dopiero w łańcuchu kadrów w ich

Jednakże „znaczący” i zdefor­mowany” są synonimami tylko w pierwszych okresach kształtowania się języka filmowego  odbieraniu informacji filmowej, porównuje wówczas to

Zanim omówimy złożone sfunkcjonalizowane zastosowania takich lub innych elementów ję­zyka kina, zatrzymamy się na najbardziej ty­powych. Ponieważ, jak już zauważyliśmy,

Dla takiego umownego widza znaczące będą tylko elementy wynoto­wane po prawej stronie. Każdy z wyszczególnionych wyżej poziomów jest umowny i faktycznie można

Kadrowi czarno-białemu można przeciwsta­wić kadry dwukolorowe o różnym zabarwie­niu (może odgrywać rolę również ich inten­sywność) oraz wielobarwne, oferujące rozma­ite i

W pewnym filmie zrealizowanym przez młodych twórców fragmenty współczesnej rzeczywistości przery­wane są tragicznymi wspomnieniami dziecin­nymi z okresu wojny. Fragmenty wspomnień,

Poza tym nie można zaprzeczyć, że w momentach szczytowego i przekraczającego pułap napięcia akcji użycie kadru negatywowego może wy­wołać u widza