DĄŻENIE DO ODRĘBNOŚCI

Znamienne, że takie dążenie do odrębności nie osłabia, lecz zdecydowanie po­tęguje wzajemne oddziaływanie jeżyków róż­nych sztuk.Równocześnie zachodzi proces formowania się, jeżeli nie kultury światowej w ogóle, to przynajmniej ogólnoeuropejskiej, do której po­szczególne kultury narodowe wchodzą jako od­rębne „osobowości kulturowe”, występując w niej i jako części, i jako samodzielne światy, cenne przede wszystkim z uwagi na swą orygi­nalność.Procesy mikroświata kulturowego zostały za­razem przeniesione do mikrosfery: osobowość człowieka, uprzednio niepodzielna, przybrała postać naśladującą budowę kulturowej całości. Z jednej strony, ona sama staje się zbiorem osobowości często wzajemnie się wykluczają­cych.