INTERESUJĄCE ROZWIĄZANIE

Podobnie interesujące jest rozwiązanie barw­ne w filmie Andrzeja Tarkowskiego Andriej Rublow (1967). Reżyser stworzył oryginalną kompozycję artystyczną, która nas zaskakuje, a jednocześnie sprawia wrażenie całkowicie na­turalnej. Sfera „życia” ukazana została na taś­mie czarno-białej, co odbieramy jako neutral­ne rozwiązanie filmowe. Jednak niespodziewa­nie w zakończeniu filmu ukazują się freski w czarującym bogactwie barw, co nie tylko wzma­ga przeżycie zakończenia filmu, ale również kieruje uwagę widza na środki czysto filmowe, podsuwa alternatywę taśmy czarno-białej, przez co akcentuje jej znaczeniowość.Tak więc dążenie kinematografu, aby cał­kowicie zespolić się z życiem, oraz dążność do wykorzystania swojej filmowej specyfiki, umownego charakteru języka i umocnienia suwerenności sztuki w swej własnej sferze — to tacy zwalczający się wrogowie, którzy stale potrzebują jeden drugiego.