MOŻLIWOŚĆ TECHNIKI

Technika umoż­liwiła ścisłą synchronizację dźwięku i obrazu, zaoferowała również sztuce możliwość wyboru między zachowaniem a zakłóceniem synchroni­zacji, tzn. uczyniła ją nosicielem i n f o r- m a c j i. Mówimy zatem nie o konieczności de­formowania rzeczywistych form obiektu (na­stawienie na stałą deformację z reguły jest charakterystyczne dla okresu niemowlęctwa tego lub innego środka artystycznego), lecz o   możliwości deformowania, a więc o świado­mym wyborze artystycznego rozwiązania. Cała historia kina jako sztuki to łańcuch od­kryć mających na celu wyeliminowanie auto­matyzmu ze wszystkich ogniw podlegających ai tystycznemu kształtowaniu. Kino pokonało ruchomą fotografię i uczyniło z niej aktywny środek poznawania rzeczywistości. Odtwarzany przez nie świat jest jednocześnie samym obiek­tem i modelem tego obiektu.