OD MOMENTU UNIEZALEŻNIENIA

Kino współczesne od momentu uniezależnienia się od języka teatralnego i wy­pracowania własnego języka takiej segmentacji już nie zna (wyjątek stanowi taki np. przekaz filmowy jak serial; nawet jeżeli jego odcinki wyświetla się kolejno na wspólnym seansie, to powtarzane na początku każdego nowego opisy powodują przerwy w czasie nar­racji filmowej, analogiczne do antraktów tea­tralnych). Jednakże segmentacja tekstu tea­tralnego wyraża się w podziale nie tylko na akty, ale również na sceny. Przejście od jed­nej sceny do drugiej nie ma charakteru sko­kowego, ale następuje w sposób ciągły, z za­chowaniem pozorów podobieństwa do przebiegu zdarzeń w rzeczywistości. Niemniej każda no­wa scena zamiera wzmożoną akcją i jest zorga­nizowaną całością o wyraźnych granicach struk­turalnych.