POKONAĆ DŹWIĘK

Starając się pokonać dźwięk w filmie Światła wielkiego miasta (1931), Chap­lin stosuje nienaturalne przyspieszenie mowy oratora odsłaniającego pomnik Rozkwitu. W ten sposób nie podporządkował on tembru głosu automatyzmowi odtwarzanego obiektu, ale poddał go własnej koncepcji artystycznej (mowa przekształciła się w szczebiot)’. Z kolei w Dzisiejszych czasach (1936) Chaplin wyko­nał piosenkę w zmyślonym, „nijakim” języku, mieszając słowa angielskie, niemieckie, fran­cuskie, włoskie i żydowskie. Z bardziej konsek­wentnym programem wystąpili już w roku 1928 twórcy radzieccy: Sergiej Eisenstein, Gri­gorij Aleksandrów i Wsiewołod Pudowkin  Bronili oni tezy, zgodnie z którą połączenie ob­razu wzrokowego z dźwiękowym nie powinno byc mechaniczne, ale artystycznie umotywo­wane; motywację tę ujawniało przesunie­cie.