POWSTANIE ZACHOWANIA

Kwiaciarka uważa go za księcia z bajki, „widzi” jedynie wytwornego Charliego, a odzyskawszy wzrok nie poznaje swojego bahatera w rzeczywistej chaplinowskiej postaci. Pijany, zblazowany mi­lioner pragnie przyjaźni prostego człowieka, włóczęgi, ale wytrzeźwiawszy nie poznaje Char­liego, podobnie jak kwiaciarka, po odzyskaniu wzroku. Charlie otoczony tragicznym niezro­zumieniem, Charlie, którego miłość i przyjaźń odbierają ulegając jedynie pozorom, ten właś­nie Charlie powinien być pojęty przez widow­nię jako coś żywego, jednolitego. Tak powstaje zachowanie, które jest konglo­meratem dwóch przeciwnych typów zachowań i jednocześnie stanowi coś jedynego, organicz­nego — życie i los człowieka. W ten sposób rozwiązano tu ów paradoks wysokiej informacyjności sztuki, o którym mówiliśmy wyżej.