PRZESUWANIE KADRÓW

Przesu­wa anie tych samych kadrów z poziomu obiekty­wu na metapoziom („kadr o kadrze”) wytwa­rza złożoną sytuację semiotyczną. Sens jej po­lega na dążeniu do tego, by skomplikować wi­dzowi odbiór, zmusić go do maksymalnie ostrego przeżycia imitacji wszystkiego i wywołać w nim pragnienie rzeczy zwyczajnych i prawdzi­wych, a także prostych i autentycznych powią­zań i wartości, które nie są znakami czegokol­wiek. I oto do tego rozchwianego świata, gdzie nawet śmierć ma swój duplikat, wkracza proste nie zagrane życie — pogrzeb aktora. Ten właś­nie fragment, w odróżnieniu od barwnych ka­drów obydwu poziomów — wydarzeń życiowych ich reprodukcji filmowej — ukazany został w tonacji czarno-białej.