SENS PODZIAŁU

Sens tego podziału polega na następującym przeciwstawieniu: kino, w którym reżyser „ma do swojej dyspozycji cały arsenał metod. Z ich pomocą jest w stanie narzucić widzowi swoją interpretację przedstawionego wydarzenia” oraz kino, w którym „znaczenie nie tkwi […] w obrazie, pojawia się ono jak cień rzucony przez montaż na ekran świadomości widza.”, czyli k i n e m a t o g r a f – i n t e r p r e t a t o r przeciwstawia się drugiemu typowi kina, które chce odtwarzać świiat, a nie konstruować go, ki­na, w którym filmowany obiekt przeważa nad interpretacją, a aktor — nad reżyserem. W tym drugim rodzaju kina montaż nie odgrywa wi­docznej roli, toteż Bazin wymienia tych mi­strzów kina niemego, którzy w swej poetyce poświęcali mu niezbyt dużo miejsca.