SKUTKI PERCYPOWANIA

Takie są skutki percypowania przestrzeni filmowej jako przestrzeni naturalnej. A prze­cież dziewczyna, o której pisze Bela Balazs, rzeczywiście widziała poucinane głowy, ręce, nogi, widziała je na własne oczy. A skoro obraz ekranowy jest bardzo podobny do rzeczy­wistości, to zupełnie logiczne było przypusz­czenie, że tutaj, tak jak w życiu, wizualny ob­raz rzeczy oznacza samą rzecz. W takim razie zbliżenie ręki na ekranie może być znakiem jedynie uciętej ręki w życiu. Wynika stąd fundamentalny wniosek: za sprawą przekształ­cania nieskończonej przestrzeni w kadr obrazy stają się znakami i mogą oznaczać nie tylko to, co wizualnie odzwierciedlają. Nad tym, co mo­gą oznaczać zbliżenia i plany ogólne, będziemy się zastanawiać nieco później.