TENDENCJE DO WZROSTU RÓŻNORODNOŚCI

Jeżeli komunika- cje przedsemiotyczne wiążą w jedną całość części, z których żadna nie jest zdolna do egzy­stencji całkowicie autonomicznej, to systemy znaków zespalają w jedność twory w pełni sa­modzielne, strukturalnie autonomicznp, które mogą istnieć z osobna i dopiero po wejściu do bardziej złożonej całości uzyskują wtórne wła­ściwości części, nie tracąc swej autonomii na nizszym poziomie.Wydawać by się mogło, że — z punktu wi­dzenia całości — więź semiotyczna stanowi system mniej efektywny: w odróżnieniu od przedjęzykowych bodźców o charakterze bio­chemicznym lub biofizycznym, znaki języka mogą byc odebrane lub nie odebrane, fałszywe lub prawdziwe, zrozumiane adekwatnie lub i nieadekwatnie.