TRAFNE UCHWYCENIE

Bardzo trafnie uchwy­cono tu tę grę z oczekiwaniem publiczności, ową nieustanną oscylację między prowokowa­niem oczekiwań, a ich niszczeniem, która leży u podstaw niesłabnącej informacyjności tekstu.Przykładem podobnej gry z wypadaniem z roli i wchodzeniem w nią są z reguły kreacje Marcello Mastroianniego. W filmie Osiem i pół głównemu bohaterowi przez cały czas towarzy­szą różne projekcje jego osobowości — sceny z dzieciństwa, odzwierciedlenia jego natury w postaciach różnych kobiet, sny i twórczość. Od­bicia te nie są identyczne, ale są utożsamiane.Maksymalnie ostro owa właściwość ujawniła się w śmiałym reżyserskim rozwiązaniu posta­ci Włodzimierza Majakowskiego w sztuce po­święconej temu poecie, zrealizowanej przez Jurija P Lubimowa w moskiewskim Teatrze na Tagance.