W JĘZYKU FILMOWYM

Jeżeli znaczenia pierwszego typu obecne są w oddzielnych kadrach, to znaczenia drugiego typu występują dopiero w łańcuchu kadrów w ich następstwie. Albowiem tylko szereg zmieniających się kadrów uruchamia mecha­nizm rozróżnień i ugrupowań, dzięki któremu można wyodrębnić niektóre wtórne jednostki znakowe.W języku filmowym występują dwie tenden­cje. Jedna, bazując na powtarzalności elemen­tów, na potocznym lub artystycznym doświad­czeniu widzów, wyznacza pewien system ocze­kiwań, druga zaś zakłóca ów system oczekiwań w określonych punktach (ale nie burzy go!) tym samym wydzielając w przekazie węzły se­mantyczne. Zatem u podstawy znaczeń filmo­wych tkwi przesunięcie, deformacja znanych z doświadczenia następstw faktów lub wyglądu przedmiotów.