W NIEARTYSTYCZNYM OPOWIADANIU

W opowiadaniu nieartystycznym organizacja planu wyrażenia i planu treści jest taka, że pierwszy podlega maksymalnej automatyzacji, nie niesie żadnej informacji, gdyż jest realiza­cją z góry ustalonych regularności. Zakłada się tu, że słuchający opowiadania w języku ro­dzimym uzyskuje pewną informację o wyda­rzeniach, ale nie uzyskuje żadnej informacji o  tym języku. Język przekazu już z góry znany jest obu komunikującym się stronom. Posługi­wanie się tym językiem jest tak dalece zauto­matyzowane, że przy prawidłowym jego uży­ciu staje się on całkowicie niezauważalny, „przezroczysty” dla informacji. Tymczasem w przekazie artystycznym noś­nikiem informacji jest także sam język. Wybór takiej czy innej organizacji tekstu okazuje się bezpośrednio znaczący dla całego zasobu prze­kazywanej informacji.